
Wypadki w miejscu pracy to temat, który dotyka tysięcy pracowników w Wielkiej Brytanii każdego roku. Choć statystyki mogą wydawać się abstrakcyjnymi liczbami, za każdą z nich kryje się historia człowieka, który doświadczył urazu, cierpienia, a często także problemów finansowych. W roku 2023/24 aż 604 000 pracowników doznało obrażeń w miejscu pracy, a 138 osób straciło życie w wyniku wypadków przy pracy. Te liczby pokazują skalę problemu, ale nie oddają w pełni wpływu, jaki wypadki mają na życie poszkodowanych i ich rodzin.
Każdego dnia miliony ludzi idą do pracy, nie spodziewając się, że może spotkać ich wypadek. Statystyki pokazują, że rocznie traci się aż 36,8 miliona dni roboczych z powodu urazów i chorób związanych z pracą. To ogromna liczba, która przekłada się na koszty rzędu 20,7 miliarda funtów rocznie dla brytyjskiej gospodarki. Ale za tymi liczbami kryją się prawdziwe historie – pracownik budowlany, który spadł z rusztowania, kasjerka cierpiąca na zespół cieśni nadgarstka, czy pracownik biurowy z przewlekłym bólem pleców spowodowanym niewłaściwą ergonomią stanowiska pracy.
Najczęstszymi przyczynami wypadków w pracy są poślizgnięcia, potknięcia i upadki, które stanowią ponad 40% wszystkich zgłoszonych urazów. Może się wydawać, że to banalne incydenty, ale mokra podłoga bez odpowiedniego oznakowania czy luźny kabel na podłodze mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Kolejne w statystykach są urazy związane z podnoszeniem i przenoszeniem ciężarów, uderzenia przez poruszające się przedmioty oraz wypadki z udziałem pojazdów w miejscu pracy.
Proces ubiegania się o odszkodowanie – co naprawdę musisz wiedzieć
Gdy już dojdzie do wypadku, wiele osób nie wie, jak postępować. Pierwszym i najważniejszym krokiem jest zgłoszenie wypadku pracodawcy i wpisanie go do księgi wypadków. To może wydawać się oczywiste, ale wielu pracowników, zwłaszcza tych na kontraktach tymczasowych czy zero-hours, obawia się, że zgłoszenie wypadku może negatywnie wpłynąć na ich zatrudnienie. Prawda jest taka, że prawo chroni pracowników przed zwolnieniem czy dyskryminacją z powodu złożenia roszczenia odszkodowawczego.
Kolejnym krokiem jest jak najszybsze udanie się do lekarza. Dokumentacja medyczna jest kluczowym dowodem w sprawie odszkodowawczej. Podczas wizyty poproś lekarza o szczegółowy opis obrażeń i zaznaczenie w dokumentacji medycznej, że powstały w wyniku wypadku w miejscu pracy. Warto również robić zdjęcia miejsca wypadku, swoich obrażeń oraz zbierać dane świadków. Każdy szczegół może okazać się istotny podczas negocjacji z ubezpieczycielem pracodawcy.
Masz trzy lata od daty wypadku na złożenie formalnego roszczenia. To może wydawać się długim okresem, ale w przypadku niektórych urazów, szczególnie tych rozwijających się stopniowo, jak choroby zawodowe czy urazy przeciążeniowe, czas może szybko minąć. Dlatego warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w wypadkach przy pracy jak najszybciej po incydencie.
Niewidoczne urazy – stres, RSI i choroby zawodowe
Jednym z najbardziej niedocenianych rodzajów „wypadków” w pracy jest stres i związane z nim problemy psychiczne. W 2021/22 roku aż 914 000 pracowników cierpiało z powodu stresu, depresji lub lęku związanych z pracą. To niewidoczne urazy, które mogą być równie wyniszczające jak fizyczne obrażenia, a często trudniej je udowodnić.
Aby skutecznie ubiegać się o odszkodowanie za stres w pracy, musisz udowodnić, że twój pracodawca wiedział lub powinien był wiedzieć o problemie i nie podjął odpowiednich kroków, aby ci pomóc. Może to obejmować sytuacje takie jak mobbing ze strony współpracowników, o którym zgłaszałeś przełożonym, nadmierne obciążenie pracą bez możliwości odpoczynku, czy brak wsparcia w trudnych sytuacjach zawodowych.
Odszkodowania za stres w pracy mogą wynosić od 1 440 funtów za krótkotrwałe problemy, które ustąpiły po leczeniu, do ponad 100 000 funtów w najpoważniejszych przypadkach, gdzie stres doprowadził do trwałej niezdolności do pracy i poważnych problemów w życiu osobistym. Kluczowe jest uzyskanie diagnozy od lekarza specjalisty oraz dokumentowanie wszystkich sytuacji stresowych w pracy.
Urazy przeciążeniowe (RSI – Repetitive Strain Injury) to kolejna kategoria problemów zdrowotnych, które często są bagatelizowane. Dotyczy to nie tylko pracowników biurowych cierpiących na zespół cieśni nadgarstka z powodu wielogodzinnej pracy przy komputerze, ale także fryzjerów, pracowników linii produkcyjnych, muzyków czy pracowników budowlanych używających wibrujących narzędzi.
Czasem zaniedbania ergonomii ujawniają się dopiero po latach. Kasjer w supermarkecie, który codziennie przez wiele godzin skanował produkty w niewygodnej pozycji, rozwinął tak poważny zespół cieśni nadgarstka, że wymagał operacji i długiej rehabilitacji. Jego pracodawca nie zapewnił odpowiednich przerw ani rotacji zadań, mimo że przepisy wymagają regularnych przerw przy pracach repetytywnych. Pracownik otrzymał odszkodowanie w wysokości kilkunastu tysięcy funtów, ale co ważniejsze, jego przypadek doprowadził do zmiany procedur w całej sieci sklepów.
Niektóre z najbardziej tragicznych przypadków dotyczą chorób zawodowych rozwijających się latami. Ekspozycja na azbest, która może prowadzić do śmiertelnego międzybłoniaka, nadal dotyka pracowników, mimo że używanie azbestu zostało zakazane. Pracownicy narażeni na hałas mogą rozwinąć trwałe uszkodzenie słuchu, a ci pracujący z chemikaliami – różnorodne schorzenia układu oddechowego czy nowotworowe.
W tych przypadkach kluczowe jest udowodnienie związku między ekspozycją w miejscu pracy a rozwojem choroby. Często wymaga to szczegółowej dokumentacji medycznej i ekspertyz. Odszkodowania w takich sprawach mogą być bardzo wysokie, szczególnie gdy choroba prowadzi do trwałej niezdolności do pracy lub śmierci.
Nieoczywiste sytuacje, za które przysługuje odszkodowanie
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że odszkodowanie można otrzymać za sytuacje, które na pierwszy rzut oka nie wyglądają na „typowe” wypadki przy pracy. Choć w UK nie ma prawnie określonych maksymalnych czy minimalnych temperatur pracy, pracodawcy mają obowiązek zapewnić „rozsądną” temperaturę w miejscu pracy. W praktyce oznacza to minimum 16°C dla prac siedzących lub 13°C dla prac fizycznych. Ale co z sytuacjami ekstremalnymi?
Pracownik piekarni, który zasłabł z powodu upału podczas letniej fali gorąca, gdy temperatura w pomieszczeniu przekroczyła 40°C, a pracodawca nie zapewnił odpowiedniej wentylacji ani przerw, otrzymał odszkodowanie za doznanego szoku termicznego. Z kolei pracownicy chłodni, którym nie zapewniono odpowiedniej odzieży ochronnej i regularnych przerw w ogrzewanych pomieszczeniach, również mogą ubiegać się o rekompensatę za problemy zdrowotne wynikające z ekspozycji na niskie temperatury.
Oto kilka przykładów nietypowych sytuacji, które mogą cię zaskoczyć:
Pracownica sklepu, której ręka została poparzona podczas czyszczenia frytownicy, otrzymała ponad 13 000 funtów odszkodowania. Okazało się, że skrobak, którego używała, miał brakującą śrubkę w uchwycie, o czym pracodawca wiedział, ale nie wymienił narzędzia. Jej ręka ześlizgnęła się prosto do gorącego oleju.
Inny przypadek dotyczy pracownika biurowego, który rozwinął poważne problemy z kręgosłupem nie z powodu jednego konkretnego incydentu, ale przez lata siedzenia na wadliwym krześle biurowym. Mimo wielokrotnych próśb o wymianę mebla, pracodawca ignorował problem. Pracownik otrzymał odszkodowanie pokrywające koszty długotrwałej fizjoterapii i utracone zarobki.
Szczególnie interesujący jest przypadek pracownika, który poślizgnął się na lodzie w chłodni zakładowej. Powierzchnia regularnie pokrywała się lodem z powodu wadliwego systemu czyszczenia, o czym personel wielokrotnie informował kierownictwo. Mężczyzna doznał uszkodzenia tkanek nadgarstka, barku i szyi, był niezdolny do pracy przez 10 tygodni, a po powrocie mógł pracować tylko kilka godzin dziennie przez pierwsze pięć miesięcy. Otrzymał 8 400 funtów odszkodowania w ugodzie pozasądowej.
Pandemia COVID-19 zmieniła krajobraz pracy, a miliony ludzi przeszły na pracę zdalną. Ale co się dzieje, gdy doznajesz urazu pracując z domu? Prawo jest jasne – jeśli wykonujesz swoje obowiązki służbowe, nawet w domowym biurze, i doznasz urazu z powodu zaniedbań pracodawcy, możesz ubiegać się o odszkodowanie.
Przykładem może być sytuacja, gdy pracodawca nie przeprowadził oceny ryzyka domowego stanowiska pracy, nie zapewnił odpowiedniego sprzętu ergonomicznego, a pracownik rozwinął przewlekłe problemy z kręgosłupem. Lub gdy pracownik, zmuszony do używania własnego, nieodpowiedniego sprzętu, doznał urazu przeciążeniowego. Choć pracodawcy nie mają obowiązku płacić za ogrzewanie czy wyposażenie domowego biura, muszą zapewnić, że praca wykonywana w domu jest bezpieczna.
Praktyczne porady – jak skutecznie dochodzić swoich praw
Dokumentuj wszystko. Każdy incydent, każdą rozmowę z przełożonym o problemach bezpieczeństwa, każdą wizytę u lekarza. Rób zdjęcia, zbieraj pokwitowania, przechowuj korespondencję mailową. W erze smartfonów nie ma wymówki, aby nie udokumentować warunków w miejscu pracy.
Nie zwlekaj z działaniem. Choć masz trzy lata na złożenie roszczenia, im szybciej zaczniesz działać, tym lepiej. Dowody są świeższe, świadkowie lepiej pamiętają wydarzenia, a ty sam szybciej otrzymasz należną pomoc.
Nie bój się korzystać z pomocy prawnej. Większość kancelarii oferuje usługi na zasadzie „no win, no fee”, co oznacza, że płacisz tylko wtedy, gdy wygrasz sprawę. Maksymalnie mogą pobrać 25% twojego odszkodowania, ale często warto mieć profesjonalną reprezentację, która może wynegocjować znacznie wyższe kwoty niż sam byś uzyskał.
Pamiętaj o swoich prawach. Twój pracodawca nie może cię zwolnić, degradować ani w jakikolwiek sposób dyskryminować za złożenie roszczenia. Jeśli to robi, masz dodatkowe podstawy do roszczeń z tytułu bezprawnego zwolnienia czy dyskryminacji.
Wielu pracowników nie wie, że oprócz odszkodowania od pracodawcy, mogą również ubiegać się o świadczenie z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową (Industrial Injuries Disablement Benefit). To świadczenie państwowe, które nie zależy od tego, czy otrzymałeś odszkodowanie od pracodawcy.
Świadczenie to jest przyznawane, gdy niezdolność do pracy wynosi co najmniej 14% i jest bezpośrednio związana z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową. Wysokość świadczenia zależy od stopnia niezdolności i może wynosić od 41,30 do 206,50 funtów tygodniowo. Co ważne, możesz otrzymywać to świadczenie nawet jeśli nadal pracujesz.
Jeśli należysz do związku zawodowego, masz dostęp do bezpłatnej pomocy prawnej w sprawach wypadków przy pracy. Związki często mają doświadczonych prawników specjalizujących się w tego typu sprawach i mogą zapewnić wsparcie na każdym etapie procesu. Co więcej, przedstawiciele związków mogą towarzyszyć ci podczas spotkań z pracodawcą i pomagać w negocjacjach.
Nawet jeśli nie należysz do związku w momencie wypadku, warto rozważyć przystąpienie. Niektóre związki oferują pomoc prawną nawet w sprawach, które miały miejsce przed przystąpieniem, choć mogą obowiązywać pewne okresy karencji.
Wypadki w pracy to nie jest coś, co przytrafia się „innym”. Każdy z nas może stać się ofiarą zaniedbań w zakresie bezpieczeństwa, złej organizacji pracy czy po prostu pecha. Ważne jest, aby znać swoje prawa i nie bać się z nich korzystać. Twoje zdrowie i bezpieczeństwo są najważniejsze, a prawo jest po twojej stronie.
Pamiętaj, że ubiegając się o odszkodowanie, nie tylko dbasz o siebie i swoją rodzinę, ale także przyczyniasz się do poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy. Każde skuteczne roszczenie to sygnał dla pracodawców, że zaniedbania w zakresie BHP mają realne konsekwencje. Dzięki temu w przyszłości inni pracownicy nie będą musieli przechodzić przez to samo.
Jeśli doświadczyłeś wypadku w pracy, nie czekaj. Skonsultuj się z prawnikiem, porozmawiaj ze związkami zawodowymi, zgłoś sprawę odpowiednim organom. Twoje zdrowie i godność są warte więcej niż obawa przed konfrontacją z pracodawcą. W końcu, każdy z nas zasługuje na bezpieczne miejsce pracy.
Źródła i przydatne linki
- Health and Safety Executive (HSE) – Oficjalne statystyki wypadków przy pracy:
- GOV.UK – Oficjalne wytyczne rządowe:
- Citizens Advice – Praktyczne porady dla pracowników:
- ACAS – Poradnictwo w sprawach pracowniczych:
- Workplace (Health, Safety and Welfare) Regulations 1992 – Przepisy dotyczące bezpieczeństwa w miejscu pracy
- Health and Safety at Work Act 1974 – Podstawowa ustawa o BHP w UK
- Management of Health and Safety at Work Regulations 1999 – Przepisy o zarządzaniu bezpieczeństwem